Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat levensstijlfactoren tot 50% bijdragen aan kankervorming, terwijl omgevingsfactoren in Europa verantwoordelijk zijn voor zo’n 10%. Een belangrijk inzicht, want hoewel we onze genetische make-up niet kunnen wijzigen, beschikken we wél over de macht om onze levensstijl en omgevingsfactoren te controleren en zo het risico op deze ziekte te verkleinen.
Annelies Heyvaert
Projectcoördinator bij Domus Medica
De Gezondheidsgids vormt daarbij een handig hulpmiddel. “Zowel de patiënt als de zorgverlener kan de Gezondheidsgids invullen”, zegt Annelies Heyvaert, projectcoördinator bij Domus Medica. “Het resultaat is een persoonlijk risicoprofiel met op maat gemaakte gezondheidsadviezen. Deze kunnen variëren van voedingsaanbevelingen tot adviezen over roken of alcoholconsumptie. In deze preventieve benadering van kanker speelt de huisarts een sleutelrol. Aan de hand van de Gezondheidsgids kan hij patiënten begeleiden naar een gezondere levensstijl en zo het risico op kanker helpen te verlagen. Zijn rol in het uitleggen van levensstijlfactoren is daarbij essentieel. Met de Gezondheidsgids zet de arts die kennis om in actie en staat hij patiënten bij op hun pad naar een gezonder leven.”
Opvolging door de huisarts na kankerdiagnose
Ook wanneer de diagnose van kanker wordt vastgesteld, blijft de huisarts een waardevolle vertrouwenspersoon voor de patiënt tijdens de moeilijke bochten van hun traject. “De huisarts biedt ondersteuning na de initiële diagnose, helpt nevenwerkingen te begrijpen en bespreekt zaken die vaak over het hoofd worden gezien in medische discussies, zoals het mentale welzijn van de patiënt of hun seksuele gezondheid”, vervolgt Heyvaert. “Soms zijn behandelingen niet succesvol. In dergelijke gevallen kan de huisarts helpen bij het navigeren in de complexiteit van zorgbeslissingen. Vragen zoals: ‘Is deze behandeling nog steeds de moeite waard?’ of ‘Wat zijn de levensdoelen die ik nog wil bereiken?’ komen vaak naar voor. Vroegtijdige zorgplanning geeft daarbij een houvast aan de patiënt en zijn omgeving. De huisarts kan ook afstemmen met andere zorgverleners om ervoor te zorgen dat de patiënt de best mogelijke zorg krijgt. In de laatste fasen van de ziekte zorgt de huisarts voor zowel de patiënt als zijn familie, zodat het levenseinde warm en menselijk is. Het doel is om een afscheid te creëren dat troost biedt en als een dierbare herinnering blijft.”
