Sophie is 39 jaar oud en woont in de buurt van Rochefort. Negen jaar geleden kreeg ze te horen dat ze aan multiple sclerose (MS) leed. Een getuigenis.
Sophie
Hoe heb je de diagnose ervaren?
“Negen jaar geleden voelde ik tintelingen in mijn benen en armen. Uiteindelijk kon ik niet meer stappen en ging ik naar de spoeddienst. De dokters hebben er een MRI uitgevoerd en toen kwam de diagnose: MS! De emotionele schok was enorm, maar ik wilde er al snel weer bovenop komen, vooral omdat ik toen een zoontje van één jaar oud had.”
Had MS andere gevolgen voor je dagelijkse leven?
“Ja, ik was voortdurend vermoeid. Sindsdien ben ik 4/5 gaan werken. Op medisch vlak heeft men mij een capsule voorgeschreven die ik twee keer per dag moest innemen, samen met antidepressiva om het vol te houden. Om praktische redenen verkoos ik een orale behandeling in plaats van de inspuitingen die me als alternatief werden voorgesteld.”
Doordat ik overgeschakeld ben op een andere behandeling, is mijn levenskwaliteit aanzienlijk verbeterd.
Hoe verliep de behandeling?
“Zoals de arts mij had gewaarschuwd, moest mijn lichaam zich aanpassen aan de behandeling, wat tot braken en diarree leidde. Door de jaren heen zijn die bijwerkingen echter nooit helemaal verdwenen. Maar omdat dit geneesmiddel verhindert dat de ziekte evolueert, bleef ik het verder innemen, tot één jaar geleden.”
Hoe verloopt het nu verder?
“Op advies van mijn neuroloog ben ik overgeschakeld naar een andere behandeling. Ook die wordt oraal ingenomen, maar nu slechts één keer per dag. Bij mij bleken de bijwerkingen bijna volledig te verdwijnen. Bovendien kan ik nu beter omgaan met de spierpijn die ik in mijn benen ervaar, en ook het gevoel van onbehagen is verdwenen.”
“Om te controleren of alles goed blijft gaan, laat ik sinds een jaar maandelijks bloed afnemen en één keer per jaar voert mijn neuroloog een MRI van mijn hersenen en wervelkolom uit.”
Je levenskwaliteit is dus verbeterd?
“Ja, absoluut! Ik heb mijn normale activiteiten weer kunnen hervatten. Ik kan wandelen en zowel mijn sociaal leven als mijn beroepsleven zijn veel beter. Ook op gezinsvlak gaat alles beter: mijn man heeft me gelukkig enorm veel geholpen in het huishouden toen het slecht met me ging. Maar nu kan ik ook daar opnieuw de touwtjes in handen nemen. Mijn leven is duidelijk veranderd en het hele gezin is gelukkig.”
