Het huidige zorgaanbod biedt onvoldoende antwoord op de zorgvragen van vandaag en morgen. Alle oplossingen zijn nochtans voorhanden, maar dan moeten wel de juiste keuzes worden gemaakt.
Tekst: Joris Hendrickx
We moeten vertrekken vanuit de zorgvrager en geïntegreerde oplossingen op maat bieden.
Geïntegreerde zorg op maat
Demeulemeester: “We moeten af van de vele schotten tussen de thuiszorg en de residentiële zorg waardoor er geen zorgcontinuüm en integraal afgestemde zorg zijn. Zorg mag ook niet langer worden beschouwd als een afgewerkt standaardproduct. We moeten daarentegen vertrekken vanuit de zorgvrager en geïntegreerde oplossingen op maat bieden. De huidige organisatie van het zorgveld laat dat helaas niet toe. Hierdoor ervaren mensen dat ze onvoldoende greep krijgen op hun situatie en hun zorg niet genoeg zelf kunnen aansturen en invullen op basis van hun noden en wensen.”
Mensen hebben de zorg liefst zo dicht mogelijk in hun vertrouwde omgeving.
Zorg naar de zorgvragers brengen
“Mensen hebben de zorg bovendien liefst zo dicht mogelijk in hun vertrouwde omgeving. Zij verwachten dan ook dat wij als zorgspelers elkaar vinden en ons op elkaar afstemmen om de zorg tot bij hen te brengen. Zorg is immers in essentie tijd en nabijheid geven aan iemand.”
“Om economische redenen is de zorg echter steeds gecentraliseerd georganiseerd geweest in een residentiële omgeving. Maar dat is niet wat de mensen willen. De roep om meer infrastructuur en woningen is daarom voor een groot stuk overroepen.”
Geleidelijk zorgcontinuüm
“We moeten mensen thuis de juiste zorg geven, wat betekent dat we andere oplossingen moeten vinden en daar met de verschillende zorg- én woonzorgactoren samen aan moeten werken. We moeten o.a. inzetten op aangepaste woningen, mobiliteitsoplossingen en voldoende dagopvang met buurthuizen waar aangepaste zorgen en activiteiten worden aangeboden”, aldus Demeulemeester.
“Daarnaast is een geïntegreerde en afgestemde thuiszorg onontbeerlijk. De gezinszorg, de thuisverpleging, de huisarts, mobiele teams, vrijwilligers én de woonzorgcentra moeten elkaar hierin vinden. Samen moeten we zorgen voor een geleidelijk continuüm dat eenvoudig kan schakelen voor iedere bijkomende zorgnood. Maar dat moet dan ook verankerd worden in de regelgeving.”
Erkenning en ondersteuning voor zorg op afstand
Demeulemeester: “Ook voor corona waren we al bezig met zorg op afstand, en dat is het afgelopen jaar zeker nog versterkt. We organiseren regelmatige contactmomenten door te bellen en videobellen, we volgen mensen op via monitoringsystemen, hebben interventieploegen,… Op zich zijn zowel wij als heel wat andere actoren hier al klaar voor, maar helaas komt de overheid nog steeds niet over de brug met een aangepaste financiering en regelgeving. Hierdoor dreigen we de boot te missen.”
“We moeten dus nog meer en zo snel mogelijk de klik maken en de overheid moet de juiste keuzes durven maken. Het moet daarbij duidelijk zijn dat afstandsoplossingen geen vervanging zijn van normale contacten, maar een aanvulling. Er zullen zo meer contactmomenten mogelijk zijn, de zorgvrager zal meer zelfsturend kunnen zijn én de zorg zal 24 op 7 beschikbaar zijn.”