Eén op de twee mensen met diabetes voelt zich mentaal uitgeput. Dat is een van de conclusies van een recent onderzoek van de Diabetes Liga, waarbij meer dan 2.000 mensen met diabetes, hun ouders en partners bevraagd werden. Bij ouders van kinderen met diabetes komt diabetes distress nog vaker voor: 7 op de 10 voelt zich mentaal ‘op’.
Waarom maakt diabetes iemand mentaal moe?
Mensen met diabetes maken volgens Amerikaans onderzoek 180 extra beslissingen per dag in vergelijking met mensen zonder diabetes. Die beslissingen starten bij het wakker worden en gaan door tot de avond en de nacht: heb ik nog tijd om de kinderen klaar te maken voor mijn ochtendinsuline begint te werken? Ga ik na mijn ontbijt zwemmen of direct aan mijn bureau zitten? Kan ik nog pasta eten nu het al 20:45 is? Drink ik een half of volledig glas fruitsap om 2:30 tegen de hypoglycemie? Maar ook: kan ik met de fiets naar het werk of sta ik daarvoor te laag? Doe ik een hemdje aan dat mijn sensor verbergt of zal ik het te warm hebben? Zou ik vragen of de chef-kok de rijst wil vervangen door groenten? Leg ik tijdens een vergadering uit dat het luide alarm uit mijn insulinepomp komt? Hoeveel extra insuline heb ik vandaag nodig omwille van mijn verkoudheid?
Dat iemand met diabetes zich dagelijks zoveel extra vragen stelt, is niet verwonderlijk: meer dan 40 factoren beïnvloeden de bloedglucose. Die zijn gelinkt aan voeding, alcohol, medicatie, fysieke activiteit, temperatuur, geografische omgeving, slaap, stress, allergieën, menstruatie en zo meer. Een standaard pilletje of injectie als behandeling is dus niet mogelijk. Het is plannen, rekenen, voorspellen, afwegen en gokken, en dat 24 op 24, 7 op 7. En of dit vermoeiend is.
We weten het allemaal: praten helpt.
Het werkt helend. Met wie praten we dan het best? Niet zozeer met de eigen partner, want die draagt de diabeteslast al dagelijks mee. Wel met lotgenoten, de diabeteseducator, de psycholoog. 70% van de door de Diabetes Liga bevraagde mensen met diabetes vindt dat er bij de behandeling te weinig aandacht is voor mentale ondersteuning. Tijd dus voor verandering. Tijd voor preventieve ondersteuning, vóór de complete uitputting nabij is. Dat is niet alleen goed voor het mentaal welzijn, maar draagt ook bij tot betere fysieke zelfzorg: de investering zal zichzelf terugbetalen.