Bij 1 op de 3 mensen met depressie bieden standaardmedicijnen geen soelaas. Voor wie lijdt aan moeilijke behandelbare depressie is het vaak een lange weg om een oplossing te vinden. Zo ook bij Carine Massien. Gelukkig kon zij haar leven weer oppikken.
Uren, dagen, maanden lag Carine Massien in de zetel. Ze was niet in staat om van zaken te genieten, het huishouden te doen of voor haar gezin – met drie opgroeiende zonen – te zorgen. “Ik zat in een diepe put, had weinig energie en gevoelens van verdriet. Mijn gezin bestond niet meer voor mij, ik had geen kracht, sliep heel weinig. Ook naar mijn job gaan, was voor mij uitgesloten.” Toen haar gedachten te negatief werden, nam ze contact op met haar huisarts. “Ik pleitte voor een opname in de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis.”
Geen verbetering
Toch was Carine al enkele jaren antidepressiva aan het nemen voor haar neerslachtigheid. “Voor veel mensen met een depressie verlichten die de symptomen wanneer ze over een voldoende lange periode worden ingenomen”, zegt ze. “Ik had al diverse combinaties en dosissen lange tijd geprobeerd, toch voelde ik geen verbetering. Integendeel, ik voelde me almaar slechter. Ik dacht zelfs aan zelfmoord.”
In het ziekenhuis kreeg ze haar diagnose: Carine leed aan moeilijke behandelbare depressie, ook wel therapieresistente depressie (TRD) genoemd. “Dat was een opluchting. Eindelijk wist ik wat er met mij aan de hand was. Er is veel onbegrip naar deze ziekte toe. Vaak horen mensen met dit type depressie dat ze niet genoeg hun best doen om te genezen of het zich maar inbeelden. Maar dit gaat niet om een gebrek om motivatie, maar om het krijgen van de juiste behandeling.”
Nieuwe behandeling
Moeilijk behandelbaar betekent gelukkig niet onmogelijk om te behandelen. Er bestaan diverse opties, vaak in combinatie met klassieke antidepressiva. Op de bijkomende behandeling die haar psychiater voorschreef, reageerde Carine gelukkig snel. “Ik had de hoop opgegeven om echt beter te worden, maar mijn leven is veranderd. Ik heb weer energie om dingen te ondernemen en van nieuwe ziekenhuisopnames ben ik gespaard gebleven. Ik geniet opnieuw van de kleine dingen van het leven.”
Ze leest weer boeken, doet leuke activiteiten met haar gezin en startte met sporten. “Ik heb me in 17 jaar niet zo goed gevoeld. Intussen combineer ik het al 1,5 jaar met antidepressiva. Dat werkt voor mij. De psychiater zei dat ik binnenkort mag stoppen met de bijkomende behandeling. Wat de impact daarvan zal zijn, weet ik niet. Wel besef ik nu dat er een oplossing voor mijn ziekte bestaat. Dat is voldoende om moed te houden.”
Denk je aan zelfmoord en heb je nood aan een gesprek, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be
EM-173417
