De hele maand september stond in het teken van bloedkanker. Een ziekte die veel impact heeft op het leven van patiënten, maar ook op hun omgeving.
Bloedkanker is een zeldzame kanker en helaas overleeft niet iedereen deze ziekte. Sommige bloedkankers zijn zelfs chronisch, waardoor lotgenoten er nooit van zullen genezen. De behandelingen tegen bloedkanker zijn ook nog eens één van de zwaarste binnen de medische wereld.
Lotgenoten worden dan ook elke dag geconfronteerd met hun ziekte en de gevolgen die dit heeft op hun levenskwaliteit en toekomstperspectief. De fysieke maar ook mentale impact is niet te onderschatten. Leven met bloedkanker wordt gekenmerkt door vermoeidheid, soms levenslang. Depressie en angst voor herval loeren om de hoek, ook nog jaren na de diagnose.
De impact van bloedkanker op het dagelijks leven zorgt ervoor dat veel lotgenoten elkaar opzoeken en zich soms ook als vrijwilliger inzetten om anderen te ondersteunen. Dat is vaak het begin van de oprichting van een patiëntenorganisatie die vanaf dan volledig steunt op haar vrijwilligerswerking.
Dat patiënten zich tijdens maar ook na hun ziekte engageren, is bewonderenswaardig. Maar hoort de overheid hier ook geen rol in te spelen? Overheidssteun is er echter niet voor de talloze patiëntenorganisaties, dit in tegenstelling tot ons buurland en grote voorbeeld Nederland.
Daarom een grote dankjewel aan de vele vrijwilligers die hun ziekte combineren met hun professioneel en privéleven. En aan de geweldige zorgverleners die na hun werkuren bijkomende ondersteuning bieden aan patiënten.
Hoe je het ook draait of keert, de beste zorg is nu eenmaal de combinatie van deskundigheid en persoonlijke ervaring. Goed geïnformeerde en gesteunde patiënten zijn gelukkiger en hebben minder medische en psychologische zorgen nodig.
België, waar wacht je nog op?
Ik vind dat de overheid een belangrijke rol moet spelen in de ondersteuning van patiëntenorganisaties voor bloedkanker. Deze organisaties bieden een onmisbare steun aan lotgenoten en hun naasten. Ze bieden informatie, ondersteuning en een luisterend oor.
Door overheidssteun kunnen patiëntenorganisaties hun activiteiten uitbreiden en verbeteren. Ze kunnen meer vrijwilligers aantrekken en meer professionele ondersteuning bieden. Zo kunnen ze nog beter inspelen op de behoeften van patiënten en hun naasten.
Ik hoop dat de Belgische overheid snel werk maakt van deze ondersteuning. Bloedkanker is een zware ziekte die veel impact heeft op het leven van patiënten. De overheid kan een belangrijke rol spelen om de levenskwaliteit van deze mensen te verbeteren.
